8 Sep 2009

કાચની દીવાલ

Posted by sapana

11 Responses to “કાચની દીવાલ”

1. સપનાબેન,
   ખુબ જ સરસ અભિવ્યકિત. સુવાળા સંબંધોમાં વધતી જતી દૂરપણાની ખાઈ માટે ઘણાં એ દિવાલો ના પ્રતીક તરીકે ઉલ્લેખ કરેલ છે પરંતુ આપે કાચની દિવાલનું પ્રતિક આપી જે અભિવ્યકિત સચોટ રીતે ચોટદાર બનાવીને કરી છે તે ખરેખર નવીન અને અભિનંદન ને પાત્ર છે.

   આ દીવાલ
   તો તોડીયે કેવી રીતે?
   કે મારી પાસે
   એવી ધારદાર
   લાગણીઓ નથી
   અને તારી પાસે
   વિશ્વાસ કરું એવી
   વફાદારી નથી

   One Of The Nice & Touch

    
   

   પ્રવિણ કે.શ્રીમાળી

   September 8th, 2009 at 6:51 ampermalink

2. આ વખતનું અછાંદસ સાચા અર્થમાં કાવ્યશરત પૂરી કરે છે…

   ખૂબ ખૂબ અભિનંદન…

   કરીએ, શકીએ, ચડીએ – આ તમામમાં ‘યે’ની જગ્યાએ ‘એ’ આવે.

    
   

   વિવેક ટેલર

   September 8th, 2009 at 6:59 ampermalink

3. સુંદર રચના !

   અભિનંદન !

    
   

   P Shah

   September 8th, 2009 at 7:50 ampermalink

4. ખૂબ સુંદર કાવ્ય. સાચે જ આ બહુ બળુકું કાવ્ય બન્યુ છે. અભિનંદન.

    
   

   Pancham Shukla

   September 8th, 2009 at 10:45 ampermalink

5. Bhabhi,

   This is very nicely written & it is so true….

    
   

   Jigisha

   September 8th, 2009 at 7:00 pmpermalink

6. Kharekhar ketlai dilon ni awwz ,sunder lakheli kavya no jawab nathi .Congratulations are in order.

    
   

   Shenny Mawji

   September 8th, 2009 at 7:04 pmpermalink

7. હયતિની પારદર્શક નક્કરતા–તે ભીંત-મનુષ્યને વંચિત રાખે હોવાના આભાવથી ત્યારે આવી લાગણી પેદા થાય છેઃ એની અભિવ્યક્તિ તે જ
   કવિતા, સપના–જે અહીં વાંચવા મળે છે.

    
   

   himanshu patel

   September 8th, 2009 at 11:40 pmpermalink

8. કાચ આવે ત્યાં..તૂટવાની વાત આવે…
   કાચને આચ ન આવે એવુઁ બને ખરુ?

    
   

   vishwadeep

   September 9th, 2009 at 12:34 ampermalink

9. “મારી પાસે
   એવી ધારદાર
   લાગણીઓ નથી
   અને તારી પાસે
   વિશ્વાસ કરું એવી
   વફાદારી નથી”……………ખૂબ સરસ.

    
   

   Heena Parekh

   September 9th, 2009 at 10:34 ampermalink

10. ખુબજ સરસ રચના

     
    

    bharat suchak

    September 10th, 2009 at 3:57 ampermalink

11. કાચની દિવાલ..યથાર્થ્તા રજુઆત કરતી કવિતા
    ગેર સમજ, સંશય , એક બીજા પર અવિશ્વાસ, વિચ્ચ્છીન્ન દાંમ્પત્ય !
    કવિ ક્યારેક જીવનની વરમી વાસ્તવિકતાને કાવ્ય દ્વારા સમાજ સમક્ષ રજુ કરે છે
    ત્યારે તેની કદર થાય છે વાહવાહ થાય છે અને ઉપેક્ષા..
    પણ સમાજ તેનો ઉકેલ નથી લાવી શક્તો..
    જરુર છે એવા સુહદ મિત્રોની જે અવિશ્વાસની દિવાલોને જોડે
    જેથી જીવનનું કાવ્ય સર્જાય…

    મારા બીજા અએક મિત્ર જે ગાયક શાયર અને શિક્ષક કિશોર સાગર તેમની પંક્તિ યાદ આવી ગઈ

    છીછરા સંબંધનો આ ઓરડો ને આપણે
    એક બીજાનો અધૂરો આશરો ને આપણે
    જોઈ લો ચારે તરફથી જિન્દગી છે ભીંસમાં
    આ રિવાજોના ભયાનક જંગલો ને આપણે

    વિશ્વાસ પુનઃસ્થાપીત થાય એ જ અભિલાષા.

     
    

    dilip

    October 20th, 2009 at 11:40 ampermalink